"Το τραγούδι της σφίγγας"

                                            Καρφί ειν’  ο λόγος, λιθάρι αφημένο στην άμμο.

                                            Η σφίγγα απλώνει το χέρι

                                            στον ποντοπόρο εραστή του δικαίου.
                                            Χαμογελά.

                                            Απ’ τη σιωπή της κρεμιούνται οι λέξεις.

                                            Σφιγμένα τα χείλη που λένε πολλά·

                                            σαν τα διαβάζεις κοιτάς μες τα μάτια.

                                            Το ανείπωτο,

                                            λουλούδι που ανθίζει τη νύχτα.

                                            Τότες που όλα σωπαίνουν

                                            και ο θάνατος βγαίνει σεργιάνι.

                                            Κάθε αυγή το αρπάζει στα δόντια της

                                            λίγο πριν την τυφλώσει ο ήλιος…

                                            Το ακούς;

                                            Σπαράζει στο φως τη χαμένη ελπίδα του

                                            ν΄ ακουστεί, να φανεί, να προβάλλει

                                            σε ήχου μετάλλαξη.
                                            Έκλεισε.

                                            Τούτο στο στόμα και πάλι δεν είπε

                                            ότι γνωρίζουν μόνο οι βράχοι.

                                            « Το δίκιο στα χέρια ανθρώπων κωφεύει·

                                            τη σμίλη του χρόνου κάνανε Θέμιδα».

                                                                                                     Ευαγγελία
                        (Από τον κύκλο ποιημάτων "Η κυρά των φεγγαριών")

                                                                                

   Ζυμωμένη η ζωή μου με τ' άδικο από τα γεννοφάσκια, κι όμως χρειάστηκε να περάσω σαράντα σαν κύματα χρόνια της, για να 'βγει απ' τα χέρια μου αυτό το τραγούδι. Απ' τα χέρια και πάλι... και όχι απ' το στόμα. Κι ας ξέρω πως τούτος ο κόσμος χωράει μες την παλάμη μου. Για έναν άλλο πλανιέμαι.

                                                Ευαγγελία

                                                           ( Βραβείο  Δελφικών  Αγώνων  Ποίησης από την Π. Ε. Λ. )