Οι Ερινύες οργώνουν τα βράδια μας,
αισχρές παρουσίες στου νου τα σκοτάδια.
Κανένας αθώος δεν κοίταξε πίσω του.
Σαλεύει η ειρωνεία στα μάτια τους,
κι εσύ που γυρίζεις την πλάτη αδιάφορα,
θαρρείς θ’ αποφύγεις τη γνώμη τους τάχα…
Ο ίσκιος γυρεύει δικαίωση πάλι.
Την πόρτα χτυπάει του χρέους ν’ ανοίξεις.
Κανείς δεν ξεγέλασε τον μέσα κριτή του.
(Δύο έργα από το βιβλίο μου "Ακούγοντας τη φωνή... ", το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μύρτος)
πολύ όμορφη η γραφή σου ...)
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά γιατί όλα περνάνε απο έγκριση τα σχόλια ? .... παράπονο το έχω ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννη σ' ευχαριστώ για την παρουσία σου εδώ, και για τα ενθαρρυντικά σου λόγια! Τα σχόλια περνάνε από έγκριση για αποφυγή κάποιας τυχούσας κακοήθειας... καθώς είναι ανοιχτή η δυνατότητα καταγραφής σχολίου χωρίς απαραίτητη καταχώρηση λογαριασμού ή διεύθυνσης...
ΑπάντησηΔιαγραφή