Στου φεγγαριού τα κλάματα γεννήθηκα γυναίκα,
και στου βυθού τα θαύματα βαφτίστηκα μια μέρα·
ζευγάρια μάτια κοίταξα, μου γύρισαν την πλάτη,
το γάμο τους μου αρνήθηκαν, παντρεύτηκα το δάκρυ.
Φεγγάρι πάψε και μην κλαις, σκορπάς τη δύναμή σου·
στον ουρανό η πίκρα σου, στη γη η θύμησή σου.
Απόψε στάξε δάκρυα, μα αύριο τέλειωσέ τα·
μπροστά σου ξεγυμνώθηκα κι απόμεινα γυναίκα.
Σου χάρισα τα βράδια μου, τα θαύματα δικά σου·
σκορπώ τώρα τα χάδια μου, σα φέγγει η θωριά σου.
Φεγγάρι πάψε και μην κλαις, σκορπάς τη δύναμη σου·
στον ουρανό η δύση σου, στη γη η ανατολή σου.
(Από το βιβλίο "Ακούγοντας τη φωνή..." )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου