Συναντώντας αυτό το video που παραθέτω, μου δόθηκε η δυνατότητα να θυμηθώ την Τέχνη της Παρατήρησης. Μια Τέχνη πράγματι δύσκολη, την οποία εφάρμοσα στην επιστήμη που εξασκώ είκοσι τρία χρόνια τώρα... Αγκαλιάζοντας τους ασθενείς μου καθημερινά, μένοντας στο ενεργειακό τους πεδίο για τόση πολύ ώρα, όση απαιτεί η οδοντιατρική εργασία, μιλώντας συνεχώς μαζί τους για να κατευνάσω τους φόβους τους, μάθαινα και για τα άλλα θέματα υγείας που τους απασχολούσαν... Μέσα από την πολλαπλότητα των επισκέψεών τους, γνώριζα και κάποιες συναισθηματικές πτυχές της προσωπικότητάς τους. Έβλεπα την ανάγκη τους να αγκαλιαστούν, να φροντιστούν, να παρηγορηθούν και κυρίως να εκφραστούν, σε ένα βαθύτερο επίπεδο από το φαινομενικό.
Μέσα από τις γνώσεις μου της Εσωτέρας Θεραπευτικής, Βιοσύνθεσης και Ψυχολογίας, παρατηρούσα λοιπόν πόση άμεση σχέση είχαν τα όσα συνέβαιναν στο φυσικό τους σώμα, με όσα ένιωθα και αντιλαμβανόμουν από το συναισθηματικό και το νοητικό τους πεδίο. Γιατί ναι, αγαπητοί μου φίλοι, όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε σήμερα μέσω της επιστήμης και ειδικά της κβαντοφυσικής, έξω και γύρω από αυτό που αποκαλούμε σώμα, υπάρχουν και τα άλλα σώματα μας που μας ολοκληρώνουν ενεργειακά... Και το μέλλον της ιατρικής βρίσκεται στην πρόληψη και διάγνωση των ασθενειών μέσα από όλα τα άλλα πεδία της ύπαρξής μας. Δηλαδή, πολύ πριν εκδηλωθούν στις φυσικές μας αισθήσεις.
Και για να ολοκληρώσω, με την Τέχνη της Παρατήρησης μπορούμε ο καθένας να εισχωρήσουμε στον τρόπο που δημιουργούμε τα προβλήματά μας... Παρατηρώντας δηλαδή σε στιγμιαία (θα την έλεγα)και τακτική βάση, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας, το πώς αλληλοεπηρεάζονται μεταξύ τους, καθώς και το πώς, πού και πόσο επικάθονται στην προσωπικότητα και το σύστημά μας γενικότερα... Με άλλα λόγια, γινόμαστε έτσι οι γνώστες και θεραπευτές του εαυτού μας! Η πρόκληση μεγάλη, και η ευθύνη όλη δική μας... Πώς... θα μας φαινόταν αυτό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου