Δεν πρόλαβα καν να σε χαιρετήσω. Να σου πω πως σ' αγαπώ
και πόσο ήθελα μια αγκαλιά...
Όσες ανηφόρες κι αν τράβηξα, όσους Χειμώνες κι αν πέρασα, βρήκα φεγγάρια που σού 'μοιαζαν, μα δεν ήσουν εσύ.
Κύκλους ξανά και ξανά, που μου έλειψες τόσο... ανομολόγητα...
Που ακόμα μου λείπεις...
Σου έδειξα άραγε πόσο σε ήθελα;
Πως ασφάλεια ένιωθα μόνο μαζί σου;
Ευαγγελία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου