Μία κατάμεστη Άνοιξη, βούτηξε άξαφνα σε κάτι ζεστό που δεν το περίμενε...
Μα τι ευλογία Θεέ μου και το Καλοκαίρι!
Με αυτές τις τεράστιες μέρες, και την ελαφράδα στο σώμα που δε χρειάζεται πλέον πολλά για να είναι καλά...
Που δεν έχει καμιά σημασία τι κάνω ή πώς είμαι εγώ.
Το μόνο που έχει, είναι πως Τούτο είναι εδώ. Κι αυτό κάτι ώρες, μου φτάνει. Πετώ.
Ιδίως τα βράδια, σαν γέρνει ο ήλιος με χρώματα άλλα, και με την αίσθηση της παρουσίας Του να είναι παντού. Να μπαίνει πιο ύστερα, ανάσα δροσιάς από γρίλιες κλειστών παντζουριών, χωρίς τα κουνούπια. Μαζί με τις γεύσεις από πιπεριές στο τηγάνι κάποιας γειτόνισσας, ως τα βερίκοκα που μάζεψα χθες και με περιμένουν μες τη γαβάθα. Με την καλοτυχία να ακούω φωνές παιδικές που ξεχάστηκαν έξω ως αργά, πριν τις σωπάσει μία οθόνη...
Είμαι ευτυχής που απλώνομαι πάλι στο πάτωμα, όπου δροσίζομαι και περπατάω ξυπόλητη νιώθοντας λεύτερη. Δε λέω πως μ' αρέσει που καθαρίζω τα πόδια μου ύστερα..., μα τα θυμάμαι έτσι συχνότερα, και αυτό είναι κάτι σαν ανταπόδοση. Μία συνήθεια, που το Καλοκαίρι την κάνει κίνηση ωραία με κρέμα. Σαν παρφέ παγωτό, που σιγολιώνει πριν έρθει στο στόμα μου. Κι εγώ απολαμβάνω κρυφοκοιτάζοντας μια κατακίτρινη διπλαδένια στη γλάστρα της, που όλο φλερτάρει με του Καλοκαιριού το φουστάνι, δηλώνοντας μία μετοίκηση.
Ύστερα είναι κι η θάλασσα... που δε με φωνάζει για κοίταγμα μόνο, αλλά για παρέα στενή. Που όλο το σώμα το κάνει κορμί. Για τούτο και της αντιστέκομαι. Παίζω μαζί της, και με τις αισθήσεις. Μέχρι να μην την αντέχω πια μακριά μου, και αποφασίζω εγγύτητα. Ύστερα δεν ξεκολλάω... ώσπου το Καλοκαίρι και βασιλιάς μου, με παίρνει μαζί του για τα ζεστά... και άλλα βασίλεια. Για κύκλους επάλληλους μέσα στο χρόνο.
Τώρα όμως, είμαστε εδώ. Χώρος και χρόνος, που έτσι κι αλλιώς είναι ένα, για το παρόν Καλοκαίρι! Διακόψαμε τις τακτικές συν-κινήσεις μας με την 7χορδη Σπείρα ως το Φθινόπωρο. Αφού ανοίξαμε, δώσαμε, πήραμε, είπαμε τώρα ανάπαυση! Θυμάμαι όλο γλύκα στιγμές μοιρασμένες εκεί, που μες τη ζωή μετριούνται για θαύματα.
Αν θέλουμε όμως, θα κινηθούμε εκτάκτως και μέσα στη θάλασσα, μόλις ενσκήψει ο χωροχρόνος... Εκεί να δεις συγκινήσεις!
Χαμογελάω με την ιδέα και για την ώρα, ζητώ υλοποίηση.
Το ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ εδώ, και εγώ ΕΥΓΝΩΜΩΝ!
Ευαγγελία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου