Θα ασχοληθούμε με το ενεργειακό κέντρο της Βάσης, της γήινης ύπαρξής μας. Της «εδώ» παρουσίας μας. Της φυσικής μας ζωτικότητας και της ικανότητας να επιβιώνουμε σε αυτόν τον πλανήτη. Πρόκειται για την αίσθηση υποστήριξης, ασφάλειας και εμπιστοσύνης. Για την αγκαλιά που χρειαζόμαστε…
Τι γίνεται αλήθεια όταν περιμένεις κάτι ή κάποιον πολύ και δεν
έρχεται; Τότε που μία υπόσχεση δεν κρατιέται, και μια προσδοκία σου καταρρέει; Εκεί
που η υποστήριξη μιας παρουσίας που θα ήθελες δεν υπάρχει και η ασφάλεια
κλονίζεται μαζί με την εμπιστοσύνη σου;
Λένε πως το τέλος των δεινών μας έρχεται εκεί που τελειώνουν οι προσδοκίες. Ο Καζαντζάκης από τον τάφο του κάτι παρόμοιο δείχνει: «Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα, είμαι ελεύθερος». Πόσο εφικτό όμως είναι αυτό για τον άνθρωπο που ολοζώντανος ζητάει ζωή; Που περιμένει όπως ένα παιδί… Πώς να μη γκρεμίζεται μαζί με τις προσδοκίες του; Τι τον προστατεύει; Και άμα πέσει πώς ξανασηκώνεται;
Μες την 7χορδη Σπείρα για τις επόμενες τρεις προπονήσεις μας, θα έχουμε τη δυνατότητα παίζοντας συν-κινούμενοι, να τα εξερευνήσουμε.
Σε ένα χορευτικό και εσωτερικό ταξίδι θα συνδεθούμε πιο βαθιά με τη μητέρα γη, με το δικό μας σώμα, την ενέργεια της οικογένειας και των προγόνων μας, με τις ρίζες και τα εσωτερικά μας ένστικτα. Επειδή όλα ξεκινούν από μία βάση, και χωρίς αυτήν πραγματικά δεν έχουμε πού να επιστρέψουμε όταν οι προσδοκίες μας καταρρέουν.
Τι είναι πιο πολύτιμο από την παρουσία; Να είσαι εδώ. «Ψυχή τε και σώματι»… Χωρίς μεταθέσεις του νου σου σε ένα αύριο που δεν το γνωρίζεις ή σε ένα χθες που προσπέρασε. Να ζεις τη στιγμή με ότι σου δίνεται. Με εμπιστοσύνη…
Ναι, αλλά πώς; θα μου πεις... Δε θα σου πω. Έλα να δοκιμάσουμε! Γιατί ευτυχώς η προσδοκία είναι μόνο μία γωνία του ονείρου μας για τη ζωή. Όχι όλο το όνειρο. Και ελευθερία εδώ, είναι να συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε με τα πόδια στη γη. Άλλωστε με λιγότερες γωνίες, κυλάμε καλύτερα και ανεμπόδιστα! Έτσι δεν είναι; Εσύ τι θα έλεγες γι αυτό;
Μες την 7χορδη Σπείρα για τις επόμενες τρεις προπονήσεις μας, θα έχουμε τη δυνατότητα παίζοντας συν-κινούμενοι, να τα εξερευνήσουμε.
Σε ένα χορευτικό και εσωτερικό ταξίδι θα συνδεθούμε πιο βαθιά με τη μητέρα γη, με το δικό μας σώμα, την ενέργεια της οικογένειας και των προγόνων μας, με τις ρίζες και τα εσωτερικά μας ένστικτα. Επειδή όλα ξεκινούν από μία βάση, και χωρίς αυτήν πραγματικά δεν έχουμε πού να επιστρέψουμε όταν οι προσδοκίες μας καταρρέουν.
Τι είναι πιο πολύτιμο από την παρουσία; Να είσαι εδώ. «Ψυχή τε και σώματι»… Χωρίς μεταθέσεις του νου σου σε ένα αύριο που δεν το γνωρίζεις ή σε ένα χθες που προσπέρασε. Να ζεις τη στιγμή με ότι σου δίνεται. Με εμπιστοσύνη…
Ναι, αλλά πώς; θα μου πεις... Δε θα σου πω. Έλα να δοκιμάσουμε! Γιατί ευτυχώς η προσδοκία είναι μόνο μία γωνία του ονείρου μας για τη ζωή. Όχι όλο το όνειρο. Και ελευθερία εδώ, είναι να συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε με τα πόδια στη γη. Άλλωστε με λιγότερες γωνίες, κυλάμε καλύτερα και ανεμπόδιστα! Έτσι δεν είναι; Εσύ τι θα έλεγες γι αυτό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου