... μόνο το γνήσιο...

    Είναι μεγαλειώδης η διαπίστωση, πάντως, πως η βαθιά ψυχή δεν αποζητά την ευχαρίστηση και το βόλεμα, όπως τείνει να νομίζει η ρηχή μας ιδέα πάνω στην οποία μαθαίνουμε από μικροί να σκεφτόμαστε. Η βαθιά ψυχή διψά για πνεύμα, νόημα, αξία [...] Η λύτρωση μόνο το γνήσιο καταδέχεται. Φαίνεται πως το ζητούμενο κάθε προσέγγισης με την τέχνη δεν είναι το φασαριόζικο γλέντι αλλά η κάθαρση. Η γνώση, η αυτογνωσία, η θεογνωσία πιο μέσα, δυναμώνουν την καρδιά και της επιτρέπουν να φτερουγίσει. Η καρδιά είναι πετούμενο, αυτή είναι η φύση της. Όταν τη  μεταβάλλουμε σε χοίρο ή πέτρα, από τον αφύσικο μεταβολισμό, όλη η ύπαρξη βαραίνει, αρρωσταίνει.

                                                         Μάρω Βαμβουνάκη "Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης"