ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ
(Ένα διπλό έργο, στο οποίο εξέφρασα όπως ένιωσα την αναπηρία. Ο ζωγραφικός πίνακας χρειάστηκε δυο χρόνια να ολοκληρωθεί...)
Ψυχή, σαν κοντοστάθηκες στα τριανταφυλλένια χέρια,
το βάρος τους σηκώσανε, τ’ απόθεσαν στ’ αστέρια.
Χρυσό ο ήλιος έσταξε, φωτιά η γη ζυγώνει,
το μυστικό το δείπνο τους, το δάκρυ φανερώνει.
Τον πόνο μου ζωγράφισα κι αγκάθι αίμα στάζει,
στα χρώματα της ίριδας, εκεί, καταλαγιάζει.
Μήνυμα στέλνω ν’ ακουστεί, όπου υπάρχει λύπη,
το δάκρυ είναι ξύπνημα και λύτρωση απ’ τη λήθη.
(Ένα διπλό έργο, στο οποίο εξέφρασα όπως ένιωσα την αναπηρία. Ο ζωγραφικός πίνακας χρειάστηκε δυο χρόνια να ολοκληρωθεί...)
Ψυχή, σαν κοντοστάθηκες στα τριανταφυλλένια χέρια,
το βάρος τους σηκώσανε, τ’ απόθεσαν στ’ αστέρια.
Χρυσό ο ήλιος έσταξε, φωτιά η γη ζυγώνει,
το μυστικό το δείπνο τους, το δάκρυ φανερώνει.
Τον πόνο μου ζωγράφισα κι αγκάθι αίμα στάζει,
στα χρώματα της ίριδας, εκεί, καταλαγιάζει.
Μήνυμα στέλνω ν’ ακουστεί, όπου υπάρχει λύπη,
το δάκρυ είναι ξύπνημα και λύτρωση απ’ τη λήθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου