Όταν αρχίζεις να χτίζεις το μέσα σου
και ψάχνεις να βρεις σταυροδρόμια ενδότερα,
ετούτος ο κόσμος αλλάζει πιο γρήγορα
κι είναι παρήγορη και μια πεταλούδα.
Τότε τη βλέπεις, μπορείς να κοιτάξεις...
Και ίσως πετάξεις μαζί της στους ίσκιους σου
να δεις από πάνω αυτό που αγνοούσες.
Μια μέρα, μια νύχτα ή ίσως και λιόγερμα
θα φέξουνε λόγια εκεί στις σιωπές σου,
καθώς θ' απομένει μονάχα ένα τίποτα
πιο πέρα από κείνα που κοίταζες πρώτα.
Και θα 'ναι μια Άνοιξη απ' έξω τόσο όμοια
κι όμως αλλιώτικη πιο μέσα απ' τις άλλες...
Θα λέει στους ψιθύρους της για σένα ιστορία.
Ευαγγελία
...Μπορείς να κοιτάζεις και έτσι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου