Μέσω... Τέχνης

Θεέ μου, σε ευχαριστώ που με ευλογείς 
με μια τέτοια μπόρα μια τέτοια ώρα. 
Με τις σταγόνες σου να φτάνουν ως το τζάμι μου 
περνώντας τα σκέπαστρα... 
Προστατευμένη, καθαρή και ασφαλής, 
να νιώθω όσα δεν λέγονται... 
από τη φόρα της δικής σου ορμής μες στον κόσμο μας, 
κι από τα πράγματα που σου αντιστέκονται... 
ναι, και και χάρη σ΄αυτά να νιώθω πάλι εσένα. 
Είμαι εδώ να σε απολαμβάνω. 
Να σε αποδέχομαι μέσα μου. όπως χτες μες τη νύχτα. 
Εκεί πριν τις 12... που το απέραντο έγινε κοντινό...
καθώς κατέβαινε ο ουρανός ως τις πλάτες των δέντρων, 
για να μιλάει με τους γρύλους και μένα...
                                               Σε ευχαριστώ. Τώρα μόνο αυτό.
                                                                        Ευαγγελία